varzeshi

بیماری منییر یک اختلال مزمن گوش داخلی است که باعث بروز دوره‌های سرگیجه، وزوز گوش، کاهش شنوایی و احساس پری یا فشار در گوش می‌شود. علت دقیق این بیماری هنوز کاملاً مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که ناشی از تجمع مایع غیرطبیعی به نام آندولنف در گوش داخلی است. این تجمع مایع می‌تواند به ساختارهایی که مسئول تعادل و شنوایی هستند، آسیب برساند و علائم مشخصه بیماری را ایجاد کند. بیماری منییر معمولاً یک گوش را درگیر می‌کند، اما در برخی موارد می‌تواند هر دو گوش را تحت تاثیر قرار دهد.

حملات منییر غیرقابل پیش‌بینی هستند و شدت و مدت زمان آن‌ها در افراد مختلف متفاوت است. سرگیجه ناشی از منییر می‌تواند بسیار شدید باشد و حتی باعث افتادن فرد شود. وزوز گوش ممکن است به صورت زنگ زدن، غرش، سوت کشیدن یا خش‌خش شنیده شود و شدت آن می‌تواند در طول حمله افزایش یابد. کاهش شنوایی معمولاً در فرکانس‌های پایین‌تر شروع می‌شود و ممکن است با گذشت زمان پیشرفت کند. احساس پری یا فشار در گوش نیز یکی از علائم رایج است که اغلب قبل از شروع سایر علائم ظاهر می‌شود.

تشخیص بیماری منییر بر اساس بررسی سابقه پزشکی فرد، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های شنوایی و تعادل انجام می‌شود. از آنجا که علائم منییر می‌توانند شبیه به سایر بیماری‌های گوش داخلی باشند، پزشک ممکن است آزمایش‌های اضافی را برای رد سایر شرایط توصیه کند. هیچ درمان قطعی برای بیماری منییر وجود ندارد، اما روش‌های مختلفی برای مدیریت علائم و کاهش شدت و دفعات حملات وجود دارد. این روش‌ها شامل تغییرات در سبک زندگی، داروها و در برخی موارد، جراحی می‌شوند.

مدیریت بیماری منییر اغلب شامل یک رویکرد چندجانبه است. تغییرات رژیم غذایی، مانند محدود کردن مصرف نمک و کافئین، می‌تواند به کنترل تجمع مایعات در گوش داخلی کمک کند. داروهایی مانند داروهای ضد تهوع و دیورتیک‌ها می‌توانند به تسکین علائم حاد و کاهش فرکانس حملات کمک کنند. در مواردی که درمان‌های دارویی مؤثر نیستند، پزشک ممکن است روش‌های تهاجمی‌تر مانند تزریق دارو به گوش میانی یا جراحی را برای کاهش علائم شدید سرگیجه در نظر بگیرد. هدف از درمان، بهبود کیفیت زندگی بیماران با کنترل علائم و پیشگیری از پیشرفت آسیب شنوایی است.