varzeshi

سوراخ شدن پرده گوش، که از نظر پزشکی به آن پارگی غشای تمپان گفته می‌شود، به معنی وجود یک سوراخ یا پارگی در بافت نازکی است که گوش میانی را از مجرای گوش خارجی جدا می‌کند. این پرده نقش حیاتی در شنوایی ایفا می‌کند؛ با دریافت امواج صوتی و ارتعاش، این ارتعاشات را به استخوانچه‌های گوش میانی منتقل می‌کند. علاوه بر این، پرده گوش به عنوان یک سد محافظ عمل کرده و از ورود باکتری‌ها، آب و سایر مواد خارجی به گوش میانی جلوگیری می‌کند. پارگی آن می‌تواند منجر به کاهش شنوایی و افزایش خطر عفونت گوش میانی شود.

دلایل متعددی می‌تواند منجر به سوراخ شدن پرده گوش شود. یکی از شایع‌ترین علل، عفونت گوش میانی (اوتیت میانی) است. در طول عفونت، تجمع مایع و فشار در پشت پرده گوش می‌تواند باعث پارگی آن شود. ضربه مستقیم به گوش، مانند سیلی زدن، قرار دادن اجسام خارجی (مانند گوش‌پاک‌کن یا سنجاق سر) در گوش، یا صداهای بسیار بلند (شوک صوتی) ناشی از انفجار یا شلیک گلوله نیز می‌توانند باعث پارگی شوند. تغییرات ناگهانی و شدید فشار هوا، مانند آنچه در هنگام پرواز با هواپیما یا غواصی رخ می‌دهد (باروتروما)، نیز از دیگر دلایل احتمالی است.

علائم سوراخ شدن پرده گوش بسته به وسعت پارگی و علت آن متفاوت است. شایع‌ترین علامت، درد ناگهانی و تیز در گوش است که ممکن است به سرعت فروکش کند. به دنبال آن، کاهش شنوایی (که می‌تواند خفیف تا شدید باشد)، وزوز گوش، و در برخی موارد، خروج مایع شفاف، چرک یا خون از گوش مشاهده می‌شود. احساس چرخش سر (سرگیجه) و تهوع یا استفراغ نیز ممکن است رخ دهد، اگرچه این علائم کمتر شایع هستند و معمولاً نشان‌دهنده آسیب گسترده‌تر به گوش داخلی هستند.

در بسیاری از موارد، سوراخ شدن پرده گوش به خودی خود و بدون نیاز به درمان خاصی، در عرض چند هفته بهبود می‌یابد. با این حال، برای اطمینان از بهبودی کامل و جلوگیری از عوارض، مراجعه به پزشک ضروری است. پزشک ممکن است برای جلوگیری از عفونت آنتی‌بیوتیک تجویز کند و توصیه‌هایی برای مراقبت از گوش ارائه دهد، مانند خشک نگه داشتن گوش و اجتناب از وارد کردن هرگونه شیء به آن. در مواردی که پارگی خود به خود بهبود نیابد یا منجر به کاهش شنوایی قابل توجه شود، ممکن است نیاز به اقدامات درمانی مانند جراحی ترمیم پرده گوش (تمپانوپلاستی) باشد.