آلزایمر در جمعیتهای خاص: تفاوتها در گروههای جمعیتی مختلف
بیماری آلزایمر یک بیماری جهانی است، اما شیوع، بروز و حتی ویژگی‌های بالینی آن می‌تواند در گروههای جمعیتی مختلف متفاوت باشد. این تفاوتها تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، اجتماعی-اقتصادی، محیطی و دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی قرار دارند و شناخت آن‌ها برای توسعه استراتژی‌های پیشگیری و درمان منصفانه و مؤثر حیاتی است. بررسی این تفاوتها، به ویژه در گروههای نژادی و قومی، نابرابری‌های بهداشتی موجود را آشکار می‌کند.
یکی از برجسته‌ترین نابرابری‌ها، مشاهده شده در گروههای نژادی و قومی است. به عنوان مثال، مطالعات نشان داده‌اند که آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار تقریباً دو برابر و اسپانیایی‌تبارها حدود 1.5 برابر بیشتر از سفیدپوستان غیرهیسپانیک در معرض خطر ابتلا به آلزایمر و سایر دمانس‌ها قرار دارند. این تفاوتها صرفاً به عوامل ژنتیکی محدود نمی‌شوند. عواملی مانند شیوع بالاتر بیماری‌های مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی-عروقی (که خود عوامل خطر آلزایمر هستند) در این جمعیت‌ها، ناشی از ترکیبی از عوامل اجتماعی-اقتصادی و دسترسی محدود به مراقبت‌های بهداشتی با کیفیت، به این نابرابری‌ها دامن می‌زنند.
عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت (Social Determinants of Health - SDoH) نقش بسیار مهمی در این نابرابری‌ها ایفا می‌کنند. این عوامل شامل سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی-اجتماعی، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، کیفیت محیط زندگی، تغذیه، و میزان حمایت اجتماعی هستند. برای مثال، سطوح پایین‌تر تحصیلات و منابع اقتصادی محدود می‌تواند منجر به ذخیره شناختی کمتر شود که مقاومت مغز در برابر پاتولوژی آلزایمر را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، زندگی در محله‌هایی با آلودگی هوا بیشتر، دسترسی محدود به غذاهای سالم، و سطوح بالاتر استرس و تبعیض، همگی می‌توانند به افزایش خطر آلزایمر در گروههای آسیب‌پذیر کمک کنند.