varzeshi

اسکلروتراپی با فوم (Foam Sclerotherapy) یک نوع پیشرفته از اسکلروتراپی است که در آن ماده اسکلروزانت مایع با هوا یا گاز استریل ترکیب می‌شود تا یک فوم پایدار تولید شود. این تکنیک، اثربخشی اسکلروتراپی را به ویژه برای درمان وریدهای بزرگ‌تر و پیچیده‌تر که پیش از این تنها با جراحی قابل درمان بودند، افزایش داده است. فوم به دلیل ویژگی‌های خاص خود، مزایای متعددی نسبت به فرم مایع ماده اسکلروزانت ارائه می‌دهد که آن را به یک گزینه درمانی محبوب تبدیل کرده است.

مزایای اسکلروتراپی با فوم شامل توانایی بیشتر آن در تماس با دیواره ورید و افزایش قدرت تخریب سلولی است. فوم به دلیل قوام خود، خون را به طور مؤثرتری از ورید خارج کرده و سطح وسیع‌تری از دیواره ورید را درگیر می‌کند، که این امر منجر به واکنش التهابی قوی‌تر و بسته شدن کامل‌تر ورید می‌شود. علاوه بر این، فوم به دلیل ظاهر سفیدرنگ و قابلیت مشاهده با سونوگرافی، امکان تزریق دقیق‌تر و هدایت بهتر درمان را فراهم می‌کند. این روش کمتر تهاجمی از جراحی است، نیاز به بیهوشی عمومی ندارد (معمولاً با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود) و دوران نقاهت سریع‌تری دارد. همچنین، فوم اسکلروتراپی امکان درمان وریدهای بزرگ‌تر و حتی تنه اصلی وریدهای صافن را بدون نیاز به برش جراحی فراهم می‌آورد.

موارد استفاده اسکلروتراپی با فوم بسیار متنوع است. این روش به طور خاص برای درمان وریدهای واریسی بزرگ و پیچیده، به ویژه آن‌هایی که دارای رفلاکس (جریان برگشتی خون) هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین برای درمان وریدهای رتیکولار و وریدهای عنکبوتی که به روش‌های اسکلروتراپی مایع پاسخ نداده‌اند، وریدهایی که در اثر جراحی قبلی عود کرده‌اند، و حتی برخی ناهنجاری‌های وریدی مادرزادی، فوم اسکلروتراپی می‌تواند گزینه مناسبی باشد. قابلیت استفاده از این روش تحت هدایت سونوگرافی، ایمنی و اثربخشی آن را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد، به خصوص در درمان وریدهای عمیق‌تر که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند.

تکنیک‌های خاص در اسکلروتراپی با فوم شامل آماده‌سازی فوم و نحوه تزریق آن می‌شود. فوم معمولاً با مخلوط کردن سریع ماده اسکلروزانت (مانند پولیدوکانول یا سدیم تترادسیل سولفات) با هوا یا گاز استریل (معمولاً نسبت 1 به 3 یا 1 به 4) در دو سرنگ متصل به هم تولید می‌شود. این فرآیند باید بلافاصله قبل از تزریق انجام شود تا فوم تازگی و پایداری خود را حفظ کند. تزریق فوم معمولاً تحت هدایت سونوگرافی انجام می‌شود تا پزشک از تزریق دقیق به ورید مورد نظر اطمینان حاصل کند و از ورود فوم به وریدهای غیرهدف (مانند وریدهای عمقی) جلوگیری شود. پس از تزریق، فشار دستی یا استفاده از بانداژ فشاری برای مدت زمان مشخصی توصیه می‌شود تا دیواره‌های ورید به هم چسبیده و بسته شدن ورید تضمین شود. انتخاب غلظت مناسب ماده اسکلروزانت و حجم فوم تزریقی نیز بسته به اندازه و نوع ورید متفاوت خواهد بود.