سنگ کلیه در کودکان و تفاوتهای آن با بزرگسالان
سنگ کلیه در کودکان، اگرچه کمتر از بزرگسالان شایع است، اما شیوع آن در حال افزایش است. تفاوتهای قابل توجهی در علل، تشخیص و مدیریت سنگ کلیه در این گروه سنی وجود دارد که نیاز به رویکردی خاص دارد. در کودکان، عوامل ژنتیکی و متابولیک زمینه‌ای نقش بسیار پررنگ‌تری نسبت به بزرگسالان دارند. در حالی که در بزرگسالان، عوامل سبک زندگی (مانند رژیم غذایی و کم‌آبی) اغلب دخیل هستند، در کودکان، اختلالات مادرزادی در متابولیسم (مثل سیستینوری یا هایپراگزالوری اولیه) یا ناهنجاری‌های آناتومیکی سیستم ادراری (مانند انسداد محل اتصال لگنچه به حالب) شیوع بیشتری دارند.
علائم سنگ کلیه در کودکان ممکن است کمتر مشخص و گمراه‌کننده‌تر از بزرگسالان باشد. کودکان ممکن است نتوانند درد خود را به خوبی توصیف کنند و علائمی مانند بی‌قراری، گریه مداوم، تهوع، استفراغ و درد شکم غیر اختصاصی را نشان دهند. خون در ادرار (هماچوری) و عفونت‌های ادراری مکرر نیز می‌توانند نشانه‌هایی از وجود سنگ کلیه باشند. تشخیص می‌تواند دشوارتر باشد، زیرا استفاده از روشهای تصویربرداری حاوی اشعه ایکس (مانند سی‌تی‌اسکن) به دلیل نگرانی از قرار گرفتن در معرض اشعه در حال رشد کودکان، محدودتر است و سونوگرافی اغلب روش ارجح است.
مدیریت سنگ کلیه در کودکان نیز نیازمند ملاحظات ویژه‌ای است. درمان‌های غیرتهاجمی مانند سنگ‌شکن برون‌اندامی (ESWL) ممکن است نیاز به بیهوشی عمومی داشته باشند. در صورت نیاز به جراحی، اندازه کوچکتر دستگاه‌های ادراری کودکان نیازمند ابزارهای ظریف‌تر و تجربه بیشتر جراح است. حفظ عملکرد کلیه درازمدت و جلوگیری از آسیب دائمی به کلیه‌ها از اولویت‌های اصلی در درمان کودکان است.
با توجه به شیوع بالای عوامل ژنتیکی و متابولیک در کودکان، تشخیص دقیق نوع سنگ و بررسی‌های متابولیکی جامع (از جمله جمع‌آوری 24 ساعته ادرار) برای شناسایی علت زمینه‌ای و ارائه برنامه پیشگیری طولانی‌مدت برای جلوگیری از عود سنگ‌ها بسیار ضروری است. مدیریت سنگ کلیه در کودکان نیازمند همکاری نزدیک بین متخصصین نفرولوژی کودکان، اورولوژی کودکان و متخصصین تغذیه است تا بهترین نتیجه ممکن برای آینده سلامت کودک تضمین شود.